De downs waren vooral aan mijzelf te wijten. Verkeerd lezen en verkeerd interpreteren van het patroon waren een veel voorkomend patroon. Zo had de rand boordsteek 1/1 moeten zijn en is het uiteindelijk gerstekorrel geworden. Tegen de tijd dat ik dit doorhad had ik de moed niet meer om helemaal opnieuw te beginnen en heb ik het maar zo gelaten. Ik vind het ook wel mooi zo, al ziet mijn man liever boordsteek. Volgende keer misschien.
Ik heb hem ook een paar keer moeten uittrekken en opnieuw beginnen omdat ik blijkbaar geen patronen deftig kan lezen :-). Gelukkig heb ik mijn moeder als reddende engel in nood en als er iets niet duidelijk was of er liep iets fout ging ik naar haar. Ik moet bekennen dat ik mijn moeder de laatste hand heb laten leggen aan de trui. De echtgenoot kreeg zijn hoofd er maar niet door en ik wist echt niet hoe dit kon komen. Uiteindelijk bleek dat ik te weinig steken had opgenomen voor de kraag. Tegen die tijd was ik dit breiwerk al zodanig beu en wou ik er eigenlijk niets meer mee te maken hebben. Mama had dit door en heeft dan maar aangeboden om de kraag te doen. Bij deze dankjewel mama, zonder jou zou de trui hier nu nog steeds onafgewerkt liggen.
Het patroon is van Bergère de France uit een oud patronenboek van mijn mama en de wol is SMC Universa in lichtgrijs.
Ik ben blij dat hij eindelijk af is. Het zal nu nog wel een tijdje duren voor ik nog iets voor manlief brij, tenzij hij er zelf om vraagt natuurlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten