pralines met gember en witte chocolade

Ik zat al een tijdje met het idee te spelen om zelf pralines te maken toen deze dame (Ann Reardon) een video op Youtube plaatste waarin ze haarfijn uitlegde hoe dit in zijn werk ging. Nu had ik geen excuus meer om het nog langer uit te stellen.
De eerste soort die ik ooit gemaakt heb waren die met gember. Ik vind dit persoonlijk lekkerder met witte chocolade dan met donkere- of melkchocolade.  Wat ik jullie dan ook wil laten zien vandaag zijn pralines met witte chocolade en gember. Ik ben af en toe vergeten foto's te nemen waardoor ik niet alle stappen heb, maar ik zal hier plaatsen wat ik wel heb.

Ingredienten:

• 100 g witte chocolade + 100 g witte chocolade voor omhulsel
• 60 ml  volle room
• gember naar smaak

benodigdheden:

• praline- of ijsblokjesvorm 
  

Werkwijze:

• Doe de room in een kom die in de microgolfoven mag,
• Snij de gember in fijne plakken,
• Doe de gember bij de room en roer,
• Warm de room op in de microgolfoven tot juist tegen het kookpunt,
• Haal de gember uit de room

• Doe de chocolade bij de room en roer tot deze gesmolten is,
• Warm eventueel nog even op in de microgolf,
• Laat even rusten tot de ganache iets dikker wordt.

Werkwijze chocolade omhulsel:

• Smelt 100 g witte chocolade in een kom in de microgolfoven,
• Eerst 30 seconden, daarna telkens 10 seconden tot de chocolade volledig gesmolten is,
• Giet in de vorm,
• Laat een paar seconden staan en giet daarna de chocolade terug in de kom, hoe langer je de chocolade in de vorm laat hoe dikker je chocoladerand gaat zijn, 
• Zet de vorm in de ijskast tot de chocolade hard is.

• Doe de gembervulling voor 2/3 in de vormpjes,
• Zet even (+/- 10 min.) in de ijskast,
• Hersmelt de overige witte chocolade en giet over de vormpjes,
• Zet terug in de ijskast tot ze klaar zijn om uit de vorm gehaald te worden,
• Haal uit de vorm en presenteer je zoals je zelf wenst.

Ondertussen heb ik al wat geëxperimenteerd met andere smaken, maar gember blijft toch wel favoriet hier thuis.

Eigenlijk is het helemaal niet zo moeilijk, pralines maken. Je moet er alleen een beetje tijd voor uittrekken. Hopelijk heb ik hiermee iemand geïnspireerd om zelf eens voor chocolatier te spelen. En ik spreek uit ervaring als ik zeg dat je met deze alvast veel bewondering zult oogsten.

chocolade muffins

Een van mijn favoriete plaatsen op het internet om inspiratie op te doen zijn deze jongens. Ze hebben niet alleen lekkere hartige gerechten maar ook heerlijke zoetigheden. Vandaag heb ik mij laten verleiden om hun chocolade muffins te maken.

Ik zal mijn best doen om hier een Nederlandse vertaling te geven van het recept.

Ingrediënten:

• 100 g donkere chocolade
• 115 g boter
• 275 g bloem
• 1 theelepel natriumbicarbonaat (laat je hierdoor niet afschrikken, dit is echt wel in de supermarkt te vinden)
• 200 g bruine suiker
• 1 ei
• 100 g magere natuurlijke yoghurt
• 1/2 theelepel vanille-extract
• 150 ml melk
• handvol donkere chocoladedruppels.

Verdere benodigdheden:

• cupcake of muffinblik
• papieren cupcake of muffinvormpjes

Werkwijze:

• Verwarm de oven voor op 190°C
• Doe de vormpjes in het muffinblik
• Smelt de boter en donkere chocolade in de microgolfoven of au bain-marie
• Klop de eieren en de bruine suiker, voeg dan de gesmolten boter en chocolade toe
• Roer de yoghurt, vanille en melk door het beslag tot alles goed gemengd is
• Vouw de bloem en het natriumcarbonaat door het beslag
• Vul de muffinvormpjes met het beslag
• Strooi de chocoladedruppels over elke muffin
• Bak 20 minuten in de oven
• Haal uit de oven en laat even afkoelen voor ze uit het muffinblik te halen
• Eet smakelijk

In het originele Engelstalige recept smelten ze ook nog witte chocolade om de muffins mee te versieren maar dit was mij vandaag te veel werk, en ze smaken ook lekker zo.

Een heel langzaam project

Aan deze trui heb ik bijna twee jaar gewerkt. Het was een project met veel ups en vooral veel downs. Maar uiteindelijk heeft mijn echtgenoot geen kou meer als hij thuis rondloopt.

De downs waren vooral aan mijzelf te wijten. Verkeerd lezen en verkeerd interpreteren van het patroon waren een veel voorkomend patroon. Zo had de rand boordsteek 1/1 moeten zijn en is het uiteindelijk gerstekorrel geworden. Tegen de tijd dat ik dit doorhad had ik de moed niet meer om helemaal opnieuw te beginnen en heb ik het maar zo gelaten. Ik vind het ook wel mooi zo, al ziet mijn man liever boordsteek. Volgende keer misschien.
Ik heb hem ook een paar keer moeten uittrekken en opnieuw beginnen omdat ik blijkbaar geen patronen deftig kan lezen :-). Gelukkig heb ik mijn moeder als reddende engel in nood en als er iets niet duidelijk was of er liep iets fout ging ik naar haar. Ik moet bekennen dat ik mijn moeder de laatste hand heb laten leggen aan de trui. De echtgenoot kreeg zijn hoofd er maar niet door en ik wist echt niet hoe dit kon komen. Uiteindelijk bleek dat ik te weinig steken had opgenomen voor de kraag. Tegen die tijd was ik dit breiwerk al zodanig beu en wou ik er eigenlijk niets meer mee te maken hebben. Mama had dit door en heeft dan maar aangeboden om de kraag te doen. Bij deze dankjewel mama, zonder jou zou de trui hier nu nog steeds onafgewerkt liggen.

Het patroon is van Bergère de France uit een oud patronenboek van mijn mama en de wol is SMC Universa in lichtgrijs.

Ik ben blij dat hij eindelijk af is. Het zal nu nog wel een tijdje duren voor ik nog iets voor manlief brij, tenzij hij er zelf om vraagt natuurlijk.

Verzamelwoede en Brownies

Als het op recepten aankomt dan heb ik een beetje een verzamelwoede. Ik heb zo een heel schriftje vol met heerlijke recepten waarvan ik de helft nog nooit gemaakt heb. Ik grijp altijd terug naar de klassiekers waarvan ik weet dat ze werken. Hoog tijd om hier verandering in te brengen. Ik heb voor mijzelf een doel gesteld. Binnen minder dan een maand word ik er 26. Voor mijn 27ste levensjaar wil ik op zijn minst 12 nog niet geprobeerde recepten uit dit schriftje uittesten. Eentje per maand lijkt mij wel haalbaar.
Bij deze volgt dus mijn eerste experiment, Brownies.

Mijn fototoestel werkt niet altijd even goed meer, dit is de beste foto die ik heb kunnen nemen (ik weet wat ik voor mijn verjaardag ga vragen aan de echtgenoot:-)).

Ingrediënten:

150 g  chocolade
125 g boter (op kamertemperatuur)
1 eetlepel cacaopoeder
80 g suiker
4 eieren
50 g amandelpoeder
50 g amandelschilfers


Werkwijze:

(ik ging stap voor stap foto's plaatsen maar helaas zijn deze allemaal wazig uitgedraaid, die durf ik hier niet te posten.)

• Breek de chocolade in kleine stukjes en laat smelten au bain-marie.
• Voeg de boter bij de chocolade.
• Scheid het eiwit van de dooiers.
• Klop de eierdooiers met de suiker gedurende 3 minuten, voeg er dan de cacao aan toe, het amandelpoeder, de amandelschilfers en voeg er de gesmolten chocolade bij.
• Klop het eiwit zeer stijf, meng het voorzichtig met de chocoladeroom.
• Giet de bereiding in een bakvorm en bak 35 minuten op 180°C.
• Laat afkoelen vooraleer je de brownies uit de vorm neemt, snijd het gebak in vierkantjes.

Ik heb mijzelf laten gaan en nog een kleine versiering in Witte chocolade aangebracht. Dit nieuwjaarscadeautje van mijn nonkel moest dan ook dringend eens getest worden:

De ronde kom en dop mogen in de microgolfoven (niet het  deksel en de spuitmondjes) dus heb ik dat even geprobeerd. Ik heb het helemaal gevuld met witte chocolade en 30 seconden op volle kracht in de microgolfoven gedaan. Dan heb ik er met een lepel ingeroerd en telkens 10 seconden op volle kracht in de microgolf, waarna ik er weer in roerde enzoverder tot de chocolade helemaal gesmolten was. Dan heb ik het kleinste spuitmondje dat erbij zat genomen en mij laten gaan met kriskras lijntjes te tekenen op de brownies. 

Conclussie:

Dit zijn echt lekkere brownies. Ik heb ze nog nooit zo zacht in het midden gekregen en ze smaken heerlijk naar chocolade met een subtiele amandeltoets. Dit is voor herhaling vatbaar. Ik zou ze zelfs durven geven als cadeau aan iemand.

Het Parfum

De voorbije twee weken heb ik een geweldig boek gelezen, namelijk Het Parfum van Patrick Süskind. Het is het soort boek dat bijblijft. Ik moet bekennen dat ik in het begin een beetje moeite had om in het verhaal te komen, maar dat is heel vlug voorbijgegaan. Als iemand van plan is dit boek te lezen kan ik alleen maar aanraden om door te bijten in het begin. Ik was in ieder geval tevreden dat ik naar mijn collega geluisterd heb en hem niet langs de kant heb gelegd.Vrijdagochtend heb ik op de trein de laatste bladzijde gelezen en tegen mijn gewoonte in heb ik geen zin om nu al een nieuw boek te beginnen.

Het verhaal gaat over Jean-Baptiste Grenouille die in het Parijs van de achtiende eeuw tussen het visafval op de vismarkt wordt geboren. Hij blijkt over uitzonderlijk scherpe reukzin te beschikken. De rest ga ik hier niet verklappen; Als je meer wilt weten dan moet je het boek lezen of eens een kijkje nemen op wikipedia.